Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια

«Εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς Ἰησοῦς»
Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια | Δημοσίευση: 19/03/2024

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν «ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΘΕΟ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΟΥΤΕ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΘΕΟ ΟΥΤΕ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΣΩΤΗΡΙΑ». Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ ἀπέστειλε τήν ἀκόλουθη Ποιμαντορική Ἐγκύκλιο πρός τόν εὐσεβῆ Κλῆρο καί τόν φιλόχριστο λαό τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς, ἐπί τῇ Κυριακῇ Α΄ Νηστειῶν, τῆς Ὀρθοδοξίας 2024. Ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως

δείτε περισσότερα »
"Σήμερα σπέρνουμε ανέμους, για να θερίσουμε θύελλες"
Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια | Δημοσίευση: 18/03/2024

Μητρ. Αρκαλοχωρίου Ανδρέας Νανάκης Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ

Ο Θεσσαλονίκης Φιλόθεος, με την επιστολή του (10 Μαρτίου 2024) στην κα Ελίζ Ζαλαντό, Γενική Διευθύντρια στο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ, διαμορφώνει ως επίσκοπος άλλη σχέση στον πολιτισμό της πολυπολιτισμικότητας.

Η κα Ελίζ Ζαλαντό

δείτε περισσότερα »
Το νόημα της νηστείας
Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια | Δημοσίευση: 17/03/2024

Άρθρο του π. Αυγουστίνου Βλάχου (Ι.Μ.Ν.Ιωνίας) Λίγες σκέψεις για τη νηστεία, ενόψει της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Πρέπει να καταλάβουμε, πως η Εκκλησία μας δεν έχει νόμους για τα τρόφιμα με τον ίδιο τρόπο που ο Ιουδαϊσμός, το Ισλάμ ή ο Ινδουισμός έχουν. Ναι, οι παραπάνω θρησκείες έχουν νόμους, απαράβατους κανόνες για τα τρόφιμα αλλά η Ορθοδοξία, ο Χριστιανισμός, δεν είναι θρησκεία.

δείτε περισσότερα »
"Τα τρία βήματα στην οδό της Μετανοίας"
Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια | Δημοσίευση: 15/03/2024

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ: «ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗ». Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ ἀπέστειλε τήν ἀκόλουθη Ποιμαντορική Ἐγκύκλιο πρός τόν εὐσεβῆ Κλῆρο καί τόν φιλόχριστο λαό τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς, ἐπί τῇ εἰσόδῳ εἰς τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Τεσσαρακοστήν 2024. Ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Π Ο Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΦΑΛΗΡΟΥ, ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ & ΑΓ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΕΝΤΗ Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ ΕΠΙ ΤΗι ΕΝΑΡΞΕΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ & ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ 2024 * * * * * Τέκνα μου ἀγαπητὰ καὶ περιπόθητα, Πέρασαν ἤδη τρεῖς ἑβδομάδες ἀπὸ τότε ποὺ στὶς Ἐκκλησιές μας ἄνοιξε τὸ βιβλίο τοῦ Τριωδίου γιὰ νὰ πληρωθεῖ ἡ ψυχή μας μὲ ποίηση, μὲ κατάνυξη, μὲ θαυμασμὸ γιὰ τὸ μέγεθος τῆς θείας εὐσπλαχνίας, γιὰ τὸ ἀνεξάντλητο τῆς θείας ἀγάπης. Τότε ἦταν ποὺ πρωτοακούσαμε ἀπὸ τοὺς καλούς μας ψάλτες τὸν ὕμνο: «Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πύλας Ζωοδότα, ὀρθρίζει γὰρ τὸ πνεῦμά μου, πρὸς ναὸν τὸν ἅγιόν σου, ναὸν φέρον τοῦ σώματος, ὅλον ἐσπιλωμένον, ἀλλ’ ὡς οἰκτίρμων κάθαρον, εὐσπλάγχνῳ σου ἐλέει». Σήμερα, τὸ αἰτημα αὐτὸ τοῦ ὕμνου εἰσακούεται. Στεκόμαστε ἐνώπιον τῶν ἀνοιγμένων θυρῶν τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἔτοιμοι νὰ εἰσέλθουμε ἐντὸς τοῦ τόπου τῆς μετανοίας. Κουβαλοῦμε τὸ σπιλωμένο μας σῶμα, μὰ καὶ τὴν πονεμένη μας ψυχὴ στὸν Ἅγιο Ναὸ τοῦ Θεοῦ γιὰ νὰ βροῦμε καθαρμὸ καὶ ἀνάπαυση, θεραπεία καὶ παρηγορία. Ἐρχόμαστε νὰ συναντηθοῦμε μὲ τὴν μετάνοια, νὰ τὴν διδαχθοῦμε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, νὰ τὴν ἀποδεχθοῦμε ὡς τρόπο ζωῆς καὶ νὰ τὴν κομίσουμε στὸν κόσμο ποὺ μοιάζει παντελῶς νὰ τὴν ἀγνοεῖ. Κι εἶναι ἀλήθεια πὼς ὁ σημερινὸς ἄνθρωπος δυσκολεύεται πολὺ νὰ κατανοήσει τὸ τί εἶναι ἡ μετάνοια. Ἀκοῦμε συχνὰ ἄτομα ἐπιφανὴ τοῦ κόσμου τούτου νὰ δίνουν συνεντεύξεις πρὸς τὰ τέλη τοῦ βίου τους καὶ νὰ διαλαλοῦν πὼς δὲν μετανιώνουν γιὰ τίποτα ἀπὸ ὅσα ἔπραξαν στὴ ζωή τους• πὼς ἄν τοὺς δινόταν μιὰ δεύτερη εὐκαιρία νὰ ξεκινήσουν ἀπὸ τὴν ἀρχὴ δὲν θὰ ἄλλαζαν τίποτα. Κι ἀναρωτιέται κανείς: μὰ τοῦτος ὁ ἄνθρωπος δὲν πλήγωσε ποτὲ κάποιον, δὲν ἀδίκησε ποτὲ κανέναν, δὲν ἔκανε ποτὲ λάθη, δὲν ἀστόχησε σὲ τίποτα; Εἶναι ἐντυπωσιακὸ πὼς ὁ ἄνθρωπος σήμερα πιστεύει ὅσο ποτὲ ἄλλοτε στὸ ἀλάθητο καὶ στὴν παντοδυναμία. Τί κι ἂν ἐξεγέρθηκε ἕναντίον τοῦ ἀλαθήτου τῆς Ἐκκλησίας, εἰδικὰ στὴ Δύση. Τί κι ἂν κατήγγειλε ὡς καταπιεστικὴ τὴν παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ, ἐδῶ καὶ κάμποσους αἰῶνες. Ὁ ἄνθρωπος στοὺς χρόνους τῆς μετανεωτερικότητας προσκυνᾶ καὶ ὑποτάσσεται χωρὶς ἐνδοιασμοὺς στὸ ἀλάθητο καὶ τὴν παντοδυναμία τοῦ ἑαυτοῦ του. Ὁ ἄνθρωπος σήμερα ἀπόλυτα καὶ δογματικὰ ὑποστηρίζει πὼς ἀλήθεια εἶναι ὅ,τι ἐπιθυμεῖ. Καὶ προχωρώντας ἕνα βήμα παρακάτω αἰσθάνεται πὼς ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ ἐπιβάλλει τὴν ἐπιθυμία του ὡς ἀλήθεια καὶ στοὺς ἄλλους. Ὁ ἄνθρωπος σήμερα δὲν νοιάζεται γιὰ τὴν ἀλήθεια, προσδοκᾶ μόνο τὴν εὔκολη ἐκπλήρωση κάθε του ἐπιθυμίας. Γι’ αὐτὸ καὶ ἐχθρεύεται κάθε συζήτηση περὶ σωστοῦ καὶ λάθους. Θεωρεῖ τὸν ἑαυτό του ὑπὲρ ἄνω κάθε κριτικῆς καὶ κάθε ἡθικῆς. Ὁ ἄνθρωπος σήμερα ἀναζητᾶ μανιωδῶς τὴν ἰκανοποίηση καὶ τὴν ἡδονή, μὰ καταντᾶ ἀνικανοποίητος καὶ καταθλιπτικός, ἀνήμπορος νὰ σταθεῖ μπροστὰ σὲ μιὰ ἀληθινὴ χαρά, ἀνίκανος νὰ εὐχαριστηθεῖ αὐτὰ ποὺ ἀληθινὰ ἡ ζωή τοῦ προσφέρει. Τοῦτο εἶναι μὲ δυὸ λόγια τὸ ἀνθρώπινο τραῦμα τῶν ἡμερῶν μας. Κι εἶναι πληγὴ μεγάλη ποὺ μᾶς πονᾶ καὶ μᾶς φοβίζει ὅλους. Γιατὶ τὰ τραύματα αὐτὰ τῆς ἀνθρώπινης φύσεως ἐπιδροῦν σὲ κάθε πρόσωπο, ἀκόμα καὶ σὲ ἐμᾶς τοὺς χριστιανούς. Κι εἶναι μεγάλος ὁ κίνδυνος γιὰ τὸν καθένα νὰ ἀπωλέσει τὴ σχέση μὲ τὸν ἑαυτό του, τὸν συνάνθρωπό του, καὶ τελικὰ μὲ τὸν ἴδιο τὸ Θεό. Ἔρχεται ὅμως ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστὴ νὰ μᾶς θυμίσει πὼς ἡ Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ γιατρέψει κάθε πληγὴ καὶ κάθε νόσο μὲ τὸ φάρμακο τῆς μετανοίας. Κι αὐτὸ τελικὰ εἶναι τὸ χρέος ποὺ ἔχουμε οἱ χριστιανοὶ σὲ τοῦτο τὸν ταλαίπωρο κόσμο: νὰ διαβοῦμε τὸ δρόμο τῆς μετανοίας καὶ νὰ φανερώσουμε πὼς εἶναι βατὸς καὶ προσβάσιμος σὲ ὅποιον τὸ ἐπιθυμεῖ. Τὸ ἔργο τῶν πιστῶν στὴν ἐποχή μας μοιάζει μὲ ἐκεῖνο τῶν προσκυνητῶν ποὺ ἀνεβαίνουν στὸ Ἅγιον Ὄρος μὲ διάθεση νὰ περπατήσουν τὰ παλαιὰ μονοπάτια γιὰ νὰ φτάσουν στὶς Ἱερὲς Μονές, τὶς Σκήτες καὶ τοὺς ὑπόλοιπους ἀσκητικοὺς τόπους. Δυστυχῶς ὅμως, ἐπειδὴ οἱ ἄνθρωποι ἔχουμε ξεχάσει νὰ περπατοῦμε, τὰ μονοπάτια αὐτὰ ἔχουν κλείσει ἀπὸ τὴν πυκνὴ βλάστηση. Μὰ ἐκείνοι ποὺ ἔχουν πάρει ἀπόφαση νὰ διαβοῦν τοὺς δύσβατους δρόμους ποὺ ὁδηγοῦν στὰ Ἱερὰ καὶ τὰ Ἁγιασμένα, ἀναζητοῦν τὴν πορεία, εἰσέρχονται μέσα στὰ βάτα, πληγώνονται συχνά, ἔρχονται μπροστὰ σὲ ἀδιέξοδα, μὰ ἐπιμένουν καὶ προσπαθοῦν. Κι ὁ ἀγώνας αὐτὸς δίνει νόημα καὶ βάθος στὸ προσκύνημά τους. Καὶ μὲ τὸ κόπο τους ἐπιτυγχάνεται κάτι ἐπίσης θαυμαστό. Ἐπειδή τὸ μονοπάτι «πατιέται» οἱ ἐπόμενοι προσκυνητὲς ποὺ θὰ θελήσουν νὰ τὸ ἀκολουθήσουν θὰ τὸ βροῦν ἀνοιγμένο καὶ προσβάσιμο. Κάπως ἔτσι κι ἐμεῖς, ἀς ξεκινήσουμε νὰ πορευόμαστε στὸ δρόμο τῆς μετανοίας, παρ’ ὅτι εἶναι τραχὺς καὶ δύσβατος, γιατὶ μεγάλη εὐλογία θὰ ἔχουμε στὸ τέλος τῆς πορείας μας, ἀλλὰ καὶ γιατὶ πολύ θὰ ὠφελήσουμε τοὺς ἀδελφούς μας ποὺ δὲν γνωρίζουν καὶ δὲν ὑποψιάζονται πὼς ὑπάρχει ὁδὸς σωτηρίας, πὼς ὑπάρχει κι ἕνας ἄλλος τρόπος νὰ ζεῖς, νὰ σκέφτεσαι καὶ νὰ αἰσθάνεσαι. Τὸ πρῶτο βῆμα στὴν ὁδὸ τῆς μετανοίας εἶναι νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς δὲν ἔχουμε κανένα ἀλάθητο• νὰ βροῦμε τὴ δύναμη καὶ τὴν εἰλικρίνεια νὰ ἀναγνωρίσουμε τὰ σφάλματά μας, νὰ ἀποδεχθοῦμε τελικὰ τὴν ἁμαρτία μας. Σίγουρα τοῦτο δὲν εἶναι εὔκολο, μιᾶς καὶ μόνο ἡ λέξη ἁμαρτία στὶς μέρες μας εἶναι ἱκανὴ νὰ προκαλέσει μεγάλη δυσφορία. Αἰσθανόμαστε πὼς ἡ ἁμαρτία μᾶς κρίνει καὶ μᾶς καταδικάζει. Μὰ στὴν Ἐκκλησία ἡ ἁμαρτία δὲν νοεῖται ὡς καταγγελία ἢ καταδίκη, ἀλλὰ ὡς ἐπικίνδυνη ἀσθένεια ποὺ νεκρώνει πνευματικὰ τὸν ἄνθρωπο καὶ χρήζει ἄμεσης ἀντιμετώπισης. Ὅταν σταθοῦμε ἐνώπιον τῆς ἁμαρτίας μας, εἶναι ἀλήθεια πὼς κλονίζεται ἡ ψευδαίσθηση τῆς τελειότητάς μας, γκρεμίζεται τὸ εἴδωλο τοῦ ἑαυτοῦ μας ποὺ ἔχουμε στήσει ἐντός μας. Φέρει πόνο αὐτὴ ἡ συνειδητοποίηση καὶ πολύ συχνὰ αἰσθήματα μεγάλης ἀνασφάλειας μὰ καὶ βασανιστικῆς ἐνοχῆς. Ἂν ὅμως ἀντέξουμε αὐτὰ τὰ ἔντονα συναισθήματα θὰ ἀντικρίσουμε τὸν ἑαυτό μας ὅπως ἀληθινά εἶναι. Ἴσως νὰ μὴν μᾶς ἀρέσει τοῦτη ἡ εἰκόνα. Ὅμως μόνο ἔχοντας ἐπίγνωση τῆς ὅψης τῆς ψυχῆς μας θὰ μπορέσουμε νὰ τὴν ὀμορφύνουμε. Μόνο ἄν ἀντικρύσουμε τὶς ψυχικές μας πληγὲς θὰ μπορέσουμε νὰ ἀναζητήσουμε τὴν κατάλληλη θεραπεία ποὺ θὰ μᾶς ἀποκαταστήσει στὴν ὑγεία. Τὸ δεύτερο βῆμα στὴν ὁδὸ τῆς μετανοίας εἶναι ἡ ἀπόφαση νὰ ἀλλάξουμε τὸν τρόπο μας. Τοῦτο εἶναι ἐξαιρετικὰ δύσκολο γιατὶ οἱ τρόποι τοῦ κάθε ἀνθρώπου δομοῦνται μέσα στὸ χρόνο μὲ τὴν ἐπανάληψη καὶ τὴ συνήθεια. Ἔτσι κι οἱ ἁμαρτίες ἀποτελοῦν τρόπους ποὺ ἔχουν παγιωθεῖ μέσα στὴ ζωή. Συνήθειες κακὲς ποὺ ἀποκρυσταλλώνονται καὶ γίνονται πάθη, τὰ ὁποία ἀσκοῦν τεράστια ἐπίδραση πάνω μας. Γιὰ νὰ ἀλλάξει κάποιος τοὺς τρόπους του πρέπει νὰ ἐνεργοποιήσει μία δύναμη τῆς ψυχῆς ποὺ ὁ Θεὸς τοὺ ἔχει δωρίσει: τὴν θέληση. Πρέπει νὰ ἐπιθυμεῖς πολὺ νὰ ἀλλάξεις γιὰ νὰ τὰ βάλεις μὲ τοὺς ἐθισμοὺς τῆς ἁμαρτίας. Ἐδὼ βρίσκεται μιὰ μεγάλη δυσκολία. Στὸν πολιτισμό μας ἔχουμε ταυτίσει τὴ θέληση μὲ τὴν ἐπίτευξη ἀτομικῶν ἐπιδιώξεων. Οἱ Πατέρες γνωρίζουν αὐτὴ τὴν ἐργαλειοποίηση τῆς ἐπιθυμίας καὶ μιλοῦν περὶ τοῦ «ἰδίου θελήματος» τὸ ὁποῖο πρέπει νὰ ἐκκοπεῖ. Τοῦτο πρέπει νὰ συμβεῖ ὥστε ὁ ἄνθρωπος νὰ μπορεῖ νὰ χρησιμοποιήσει τη θέληση γιὰ τὸ σκοπό ποὺ ἔχει ἀπὸ τὸ Θεό δοθεῖ κι ὄχι γιὰ νὰ ἐξαφανιστεῖ. Δὲν καταδικάζει ἡ Ἐκκλησία τὴν θέληση, ἀφοῦ μόνο μὲ τὴ θέληση ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ μετανοήσει καὶ νὰ ἀνοιχθεῖ στὴν ἀλήθεια. Μόνο ὅταν θέλουμε τὴν ἀρετή, μόνο ὄταν θέλουμε τὸ ἀγαθό, μόνο ὅταν θέλουμε τὴν προσευχή, μόνο ὅταν θέλουμε τὴν κοινωνία μὲ τὸν Θεό, μόνο τότε ἔχουμε σωτηρία. Πορευόμαστε λοιπόν στὸ δρόμο τῆς μετανοίας ὅταν ἀγωνιζόμαστε νὰ στρέψουμε τὸ θέλημά μας πρὸς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὅταν τὰ δύο αὐτὰ θελήματα ἑνωθοῦν, τὸ θεῖο καὶ τὸ ἀνθρώπινο, τότε ὁ ἄνθρωπος γίνεται ἀληθινὰ ἐλεύθερος, ἀφοῦ δὲν εἶναι δοῦλος κανενὸς πάθους. Τὸ τρίτο βῆμα στὴν ὁδὸ τῆς μετανοίας εἶναι νὰ ἀναζητήσουμε τὴ συγχώρεση. Ἡ συγχώρεση εἶναι ἕνας δρόμος διπλῆς κατεύθυνσης. Ἐγὼ καλοῦμαι νὰ συγχωρήσω ἐκείνους ποὺ μὲ ἔχουν βλάψει ἀπὸ τὴ μιὰ καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη ἀναζητῶ τὴ συγχώρεση στὰ πρόσωπα ἐκείνων ποὺ ἐγὼ ἔχω ἀδικήσει. Ἡ συγχώρεση ἔχει πάντα αὐτὸ τὸ στοιχεῖο τῆς διαλογικότητας. Συγχωρῶ καὶ συγχωροῦμαι. Ἡ συγχώρεση εἶναι μιὰ διαδικάσια βαθιᾶς πνευματικῆς ἀλλαγῆς. Σημαίνει πὼς κάνω τόπο στὴ ψυχή μου νὰ χωρέσουν κι ἄλλοι, νὰ χωρέσει καὶ ὁ ἴδιος ὁ Θεός. Δημιουργῶ μιὰ εὐρυχωρία ἡ ὁποία μοῦ ἐπιτρέπει νὰ μὴ ζῶ στενάχωρα καὶ πιεσμένα. Ἕνας λόγος που οἱ ἄνθρωποι ἀμαρτάνουμε εἶναι γιατὶ πιστεύουμε πὼς οἱ ἐπιφανειακὲς χαρὲς καὶ ἡδονὲς ποὺ θὰ πάρουμε θὰ μᾶς ξεκουράσουν ἀπὸ τὴ στεναχώρια που ζοῦμε. Ὅμως συμβαίνει τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο. Βάζοντας στὴ ψυχή μας ἁμαρτία γεμίζει ἐκεῖνη καὶ ἀσφυκτιᾶ. Γι’ αὐτὸ οἱ Πατέρες μᾶς λένε πὼς ἡ ψυχὴ πρέπει νὰ νοεῖται ὡς χῶρος, σὰν ἕνα δωμάτιο στὸ ὁποῖο τοποθετεῖς πράγματα χρήσιμα καὶ ὄμορφα ἢ ἄχρηστα καὶ βλαπτικά. Τὸ δῶμα αὐτὸ λοιπὸν γεμίζει και ἔτσι δημιουργείται μιὰ δυσκολία, μιὰ δυσφορία, εἰδικὰ ὅταν ἐντὸς τοῦ χώρου αὐτοῦ ἔχουμε βάλει πράγματα που σαπίζουν καὶ μολύνουν. Ἡ συγχώρεση εἶναι ἡ δυνατότητα τῆς ψυχῆς μας νὰ βρεῖ πάλι τὴν εὐρυχωρία της. Νὰ πεταχτεῖ ὅ,τι βλαπτικὸ καὶ ἐπιζήμιο καὶ νὰ τακτοποιηθεῖ ὅ,τι χρήσιμο καὶ σωτήριο. Αὐτὸ τὸ συγύρισμα ἐνεργεῖ ὁ Χριστὸς μέσα σὲ κάθε ψυχὴ ποὺ προσέρχεται σὲ Ἐκεῖνον γιὰ νὰ καθαρθεῖ καὶ νὰ καλλωπιστεῖ. Ἡ πορεία μας πρὸς τὴ μετάνοια πραγματώνεται τελικά μέσα στὸ Μυστήριο τῆς Ἐξομολογήσεως, στὸ πετραχήλι ἑνὸς πνευματικοῦ Πατέρα. Ἐκεῖ θὰ κάνουμε τὸ πρῶτο βῆμα τῆς μετάνοιας, ἀκούγοντας τὴ συνείδησή μας, δεχόμενοι τὸ λόγο καὶ τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ ὁμολογώντας τὴν ἁμαρτία μας ἐνώπιον τοῦ Πνευματικοῦ. Ἐκεῖ θὰ προχωρήσουμε στὸ δεύτερο βῆμα τῆς μετάνοιας στρέφοντας τὸ θέλημά μας ἀπὸ τὰ πάθη πρὸς τὶς ἀρετές, δεχόμενοι τοὺς λόγους, τὶς παρακλήσεις, τὶς συμβουλὲς ποὺ ὁ Πνευματικός θὰ μᾶς ἀπευθύνει. Ἐκεῖ θὰ ὁλοκληρώσουμε τὸ τρίτο βῆμα τῆς μετάνοιας λαμβάνοντας τὴ συγχώρεση ἀπὸ τὸ Θεὸ καὶ τὴ θεραπεία διὰ τῶν κανόνων καὶ τῶν ἐπιτιμίων ποὺ θὰ κλείσουν τὰ τραύματα τῆς ψυχῆς μας ὁριστικά. Ἀγαπητά μου παιδιά, Θερμὰ σᾶς παρακαλῶ νὰ τολμήσετε νὰ διαβεῖτε τοῦτο τὸ δρόμο τῆς μετανοίας που μπροστά σας ἀνοίγει ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Νὰ παραστεῖτε στὶς ἀκολουθίες τῶν ἡμερῶν αὐτῶν ποὺ θέτουν τὴν μετάνοια στὸ κέντρο τῆς συνάξεώς μας. Τὰ ἐκκλησιαστικὰ γράμματα τῶν ἡμερῶν εἶναι σίγουρο πὼς θὰ σᾶς ἐμπνεύσουν καὶ θὰ στερεώσουν τὴν ἀπόφασή σας νὰ ἀγωνιστεῖτε ἐναντίον τῶν παθῶν καὶ τῶν ἁμαρτιῶν σας. Νὰ καταφύγετε στοὺς Πνευματικούς σας χωρὶς ἐνδοιασμοὺς καὶ ντροπές. Μὲ εἰλικρίνεια καὶ ταπείνωση νὰ πορευτεῖτε πρὸς τὴν μετάνοια. Τὸτε ἡ Χάρις καὶ ἡ Εὐλογία τοῦ Θεοῦ θα ἀγγίξουν τὶς ψυχές σας καὶ θὰ κατευθυνθοῦν καὶ πρὸς τὸν ταλαίπωρο καὶ βασανισμένο κόσμο ποὺ στὰ πρόσωπά σας θὰ δεῖ ὅτι ἡ μετάνοια εἶναι ἡ μόνη διέξοδος καὶ ἐλπίδα. Καλὸ ἀγῶνα! Εὐλογημένη καὶ καρποφόρα νὰ εἶναι γιὰ ὅλους τούτη ἡ Μεγάλη Σαρακοστή! Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ + ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

δείτε περισσότερα »
"Αρχίζει η ευλογημένη περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής..."- Άρθρο π. Θωμά Ανδρέου
Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια | Δημοσίευση: 13/03/2024

Άρθρο του Αρχιμανδρίτη του Οικουμενικού Θρόνου π. Θωμά Ανδρέου,
Πρωτοσυγκέλλου Ι. Μ. Ιωαννίνων


(Αναδημοσίευση) Αυτή η περίοδος, είναι περίοδος αυτοελέγχου. Είναι καιρός να αναλογισθούμε, πως αν θέλουμε την συγχώρηση του Θεού,

δείτε περισσότερα »
Στα σκαριά νομοσχέδιο περί ευθανασίας;
Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια | Δημοσίευση: 12/03/2024

Τη Δευτέρα 11 Μαρτίου 2024, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερώνυμος συνάντησε τους Αρχιερατικούς Επιτρόπους της Επαρχίας Αιγιαλείας. Θέματα της συζητήσεώς τους ήταν αφ’ ενός οι πρόσφατες δηλώσεις νεόκοπου Πολιτικού, Βουλευτού κεντρώας παρατάξεως

δείτε περισσότερα »
"Βιασμός της συνείδησης και της πίστης"
Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια | Δημοσίευση: 11/03/2024

ΘΕΜΑ: Διαμαρτυρία της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων για την Αφίσα της διαφήμισης του Ντοκιμαντέρ της Ελίνας Ψύκου «Αδέσποτα Κορμιά» ΠΡΟΣ Την Δ/ντρια του 26ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης κ. Ελίζ Ζαλαντό Αξιότιμη κ. Ζαλαντό, Τα μέλη της Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων, με κάθε σεβασμό στο δημιουργικό έργο που επιτελεί, εδώ και αρκετά χρόνια, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ στην πόλη της Θεσσαλονίκης, θα θέλαμε να σας εκφράσουμε την βαθιά αγανάκτηση και την έντονη αντίθεσή μας για την αφίσα της ταινίας της σκηνοθέτιδας Ελίνας Ψύκου «Αδέσποτα Κορμιά», που έχει προγραμματιστεί να προβληθεί στο Φεστιβάλ, την Τρίτη 12-03-2024, στο πλαίσιο του φετινού 26ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Η διαμαρτυρία μας αφορά στην απαράδεκτη κατάχρηση του κατ’ εξοχήν Ιερότατου Συμβόλου του Χριστιανισμού, του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, πάνω στον Οποίο απεικονίζεται μια ημίγυμνη έγκυος γυναίκα. Με την παρούσα παρέμβασή μας δεν θέλουμε να κρίνουμε και να υποτιμήσουμε το περιεχόμενο της ταινίας, ούτε να αμφισβητήσουμε την ελευθερία της έκφρασης του/της εκάστοτε σκηνοθέτη/δας, καθώς, αφενός, σεβόμαστε όλους τους ανθρώπους και όλους τους δημιουργούς και, αφετέρου, γνωρίζουμε ότι είναι μια ταινία που χρηματοδοτείται, μέσω κάποιου Προγράμματος, από το ελληνικό Δημόσιο. Είναι για μας ενδεδειγμένο ότι κάθε ταινία έχει και μπορεί να έχει και να προβάλει τα δικά της μηνύματα και τους δικούς της προβληματισμούς στους θεατές της. Ωστόσο, δεν θεωρούμε σωστό, στην προσπάθεια οποιουδήποτε δημιουργού τέχνης, να εκφράζει, μέσω των έργων του, τα μηνύματα, που εκείνος πιστεύει, να ξεπερνά τα όρια της ελευθερίας και του απαιτούμενου σεβασμού των άλλων, να υπεισέρχεται, με ανίερο και προσβλητικό τρόπο, στον ιερό χώρο της ψυχής τους, βιάζοντάς την και χρησιμοποιώντας ή κακοποιώντας τα ιερά θρησκευτικά Σύμβολα ή Πρόσωπα της Πίστεώς τους. Πώς είναι δυνατό, έπειτα, να καταδικάζουμε τον οποιονδήποτε αποτρόπαιο σωματικό ή ψυχικό βιασμό, όταν επιτρέπουμε, στο όνομα της ελευθερίας της τέχνης, αλλά και για λόγους προβολής και διαφήμισης, τον βιασμό και τη φίμωση της ψυχής, της συνείδησης και της πίστεως των άλλων; Εμείς οι Ορθόδοξοι Θεολόγοι, διδάσκουμε τις αλήθειες και τα πρότυπα της Ορθόδοξης Χριστιανικής Παραδόσεως στους/στις νέους/νέες που φοιτούν στα Σχολεία της Πατρίδας μας, που, εκτός των άλλων, είναι και ο σεβασμός, η τιμή και η προσκύνηση του Σταυρού, ως το ιερό Σύμβολο της πίστεώς μας. Βλέποντας αυτήν την Αφίσα, πιεζόμαστε ψυχικά, καθώς θεωρούμε ότι είναι πολύ βαρύ, προκλητικό και υποτιμητικό να βλέπουμε, το Σύμβολο του Χριστιανισμού, το οποίο διδάσκουμε στα παιδιά μας, το σεβόμαστε και το προσκυνούμε να μην γίνεται σεβαστό και να περιφέρεται δημοσίως σε αφίσα, που έχει άλλους στόχους, άσχετους με αυτό που συμβολίζει ο ίδιος ο Σταυρός εντός της χριστιανικής μας πίστεως. Ο σεβασμός της πίστεως των άλλων, ανεξάρτητα από τις εθνικές ή θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, είναι ένα ιερό και απαραίτητο για τα παιδιά μας θρησκευτικό, δημοκρατικό και συνταγματικό πρότυπο, το οποίο θα θέλαμε να βλέπουμε και τους δημιουργούς της τέχνης να το υπηρετούν με σεβασμό, μέσα από τις δικές τους δημιουργίες. Για όλους τους παραπάνω λόγους, σας παρακαλούμε κ. Ελίζ Ζαλαντό, τόσο εσάς όσο και όλους τους υπευθύνους του Φεστιβάλ, αλλά και την ίδια την αξιότιμη σκηνοθέτιδα της ταινίας κ. Ελ. Ψύκου να κάνετε μια διορθωτική κίνηση και να μην χρησιμοποιείτε -τόσο στην έντυπη μορφή (αφίσες, φωτογραφίες) όσο και στο πλαίσιο της παρουσίασης της εν λόγω ταινίας- με αυτόν τον προσβλητικό τρόπο τον Τίμιο Σταυρό, που υποτιμά και προσβάλλει την πίστη μας και δεν προσφέρει θετικά πρότυπα στη μαθητιώσα νεολαία μας. Κατά τα άλλα, σας ευχόμαστε, εγκαρδίως, καλή επιτυχία και στο φετινό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, που, με τη δικής σας ευθύνη και διοργάνωση, πραγματοποιείται, τις μέρες αυτές, στην Αγιοτόκο Πόλη της Θεσσαλονίκης. Με τιμή Για το ΔΣ Ο Πρόεδρος Η Γεν. Γραμματέας Ηρακλής Ρεράκης Γιολάντα Σίσκου Ομ.Καθηγητής ΑΠΘ Ε.ΔΙ.Π. Θεολογίας ΑΠΘ

δείτε περισσότερα »
Έρχεται η ώρα του χωρισμού Κράτους – Εκκλησίας
Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια | Δημοσίευση: 11/03/2024

Του Κώστα Ζαφειρίου Στο πολιτικό παρασκήνιο, στην ατζέντα της επόμενης μέρας βρίσκεται εδώ και καιρό το θέμα του χωρισμού Κράτους – Εκκλησίας. Το έδαφος έχει «καλλιεργηθεί» και απομένει ο χρόνος που θα τεθεί επισήμως. Όχι, δεν θα αιφνιδιαστεί η Διοικούσα Εκκλησία. Είναι εξέλιξη που αναμένει αλλά είναι άγνωστο πως θα την διαχειριστεί. Η αναθεώρηση του άρθρου 3 του Συντάγματος πάντως πρέπει να θεωρείται βεβαία. Και όταν αποφασισθεί ο χωρισμός, θα ακολουθήσει μια όχι ιδιαίτερα μακρά μεταβατική περίοδος (με κύριο θέμα την εκκλησιαστική περιουσία) στο τέλος της οποίας η κοινωνία θα γίνει μάρτυρας αρκετών αλλαγών, όπως: θα απομακρυνθούν τα εκκλησιαστικά σύμβολα από τους δημόσιους χώρους (όπου έχουν απομείνει δηλαδή), θα καθιερωθεί ως υποχρεωτικός ο πολιτικός γάμος και ο Θρησκευτικός θα γίνεται σε δεύτερο χρόνο και εφ’όσον το επιθυμεί το ζευγάρι, η ονοματοδοσία θα πάρει τη θέση του Μυστηρίου της Βαπτίσεως ενώ οι κληρικοί (αν και σύμφωνα με το ΣτΕ είναι προεχόντως θρησκευτικοί λειτουργοί} δεν θα απολαμβάνουν των προνομίων του Δημοσίου και δεν θα μισθοδοτούνται ούτε θα ασφαλίζοντσι στο Δημόσιο (το ίδιο θα ισχύσει για Μουφτήδες και Ιεροδιδασκάλους της Δυτ. Θράκης).Η Εκκλησία από ΝΠΔΔ θα μετατραπεί σε ΝΠΙΔ και θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τις εισφορές των πιστών, από τις επιχειρηματικές δραστηριότητές της και τη διαχείριση και εκμετάλλευση της εναπομείνασας περιουσίας της. Αυτά και άλλα τινά επιφυλάσσει για την ελληνική κοινωνία η επόμενη μέρα, γιατί η πλειοψηφία των πολιτικών μας ταγών θέλει να μας εκσυγχρονίσει. Για το καλό μας… φωτο secure.avaaz.org/

δείτε περισσότερα »
Ι.Μ.Πειραιώς:"Εκκλησία και ομοφυλοφιλία"
Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια | Δημοσίευση: 07/03/2024

Με θέμα «Εκκλησία και Ομοφυλοφιλία» ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ μιλάει στην εκπομπή «Πρόσβαση» και τον ιερομόναχο π. Γεννάδιο Μανώλη της διαδικτυακού Διαύλου «Πεμπτουσία», του Ιδρύματος «Αγίου Μαξίμου του Γραικού», της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου του Αγιωνύμου Όρους Άθω. Ο Σεβασμιώτατος,

δείτε περισσότερα »
Μνήμη Ευρέσεως Τιμίου Σταυρού μετά των Τιμίων Ήλων
Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια | Δημοσίευση: 06/03/2024

Δυο φορές τον χρόνο εορτάζει πανηγυρικά η Εκκλησία μας τον Τίμιον Σταυρόν. Μια για την ανεύρεση του την 6ην Μαρτίου του 326 μ.Χ. και μία κατά την Ύψωση του την 14ην Σεπτεμβρίου.
Σήμερα Τετάρτη 6 Μαρτίου, Μνήμη Ευρέσεως Τιμίου Σταυρού μετά των Τιμίων Ήλων υπό της Αγίας Ελένης .

δείτε περισσότερα »

Σελίδες : 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105