Ἐν Σάμῳ τῇ 10ῃ Δεκεμβρίου 2025
ΜΗΝΥΜΑ
ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΙΚΑΡΙΑΣ
κ.κ ΕΥΣΕΒΙΟΥ
ΕΠΙ ΤΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
«Ἡ νύχτα τῆς μεγάλης Ἀγάπης!»
Ἀγαπητά μου παιδιά,
Ὁ κόσμος ἦταν βυθισμένος στὸν πόνο, τὸ μῖσος, τὴν ἀπανθρωπιὰ καὶ τὸν φόβο. Ἡ ἁμαρτία εἶχε χωρίσει τὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴν πηγὴ τῆς χαρᾶς, τῆς εἰρήνης, τῆς εὐτυχίας.
Τὸ κατάντημα αὐτὸ τοῦ προχριστιανικοῦ κόσμου δὲν μποροῦσε νὰ τὸ γιατρέψει παρὰ μόνο μιά μεγάλη ἀγάπη. Μιὰ δυνατὴ μεγάλη ἀγάπη, ποὺ θὰ μποροῦσε νὰ κάνει ξανὰ τὸ ὡραιότατο δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶχε γίνει τόσο δυστυχισμένο καὶ φτωχό, ὅ,τι ἦταν πρὶν τὸ φθονήσει ὁ μισάνθρωπος Ἑωσφόρος, πρὶν τὸ ρίξει στὸ χάος καὶ στὸ θάνατο.
Ὅμως αὐτὴ ἡ ἀγάπη δὲν βρίσκονταν στὴ γῆ. Ἔπρεπε νὰ ρθεῖ ἀπὸ πολὺ ψηλά, ἀπὸ τὴν καρδιὰ τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ Πατέρα. Καὶ ἦρθε εἰς τήν Βηθλεέμ ὅπου ὁ Μονογενής Υἱός τοῦ Θεοῦ εἶδε τό φῶς καί ἐγεννήθη ἡ ἀγάπη. «Ἐν τοῦτω ἐφανερώθη ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐν ἡμῖν, ὅτι τόν Υἱόν Αὐτοῦ τόν Μονογενή ἀπέστειλεν ὁ Θεός εἰς τόν κόσμον» διά τήν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ἵνα ἀποσπάσει τόν ἄνθρωπον ἀπό τόν αἰώνιο θάνατο «ἵνα ζήσωμεν δι’ Αὐτοῦ».
Μέσα στήν σιωπή καί τήν ἐρημία ἑνός Σπηλαίου ἐγεννήθη ἡ ἀγάπη. Ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἰσῆλθε εἰς τήν ἰδικήν μας ζωή, εἰς τήν ζωή τοῦ κόσμου διότι «Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί». Ἡ ἀγάπη ἡ ὁποῖα καταργεῖ τίς διακρίσεις, ἐξισώνει τούς ἀνθρώπους καί ἄνοιξε ἀπό τότε νέα ἐποχή διά ὁλόκληρον τόν κόσμο καί τόν ἄνθρωπο. Ἄρχισε νέα ζωή, ζωή εἰρήνης, ἀγάπης καί χαρᾶς. Ζωή κοινωνίας μέ τόν οὐράνιο Θεό «ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ». Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ «Υἱός τῆς Παρθένου γίνεται» γιά νά ὑψώσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τῆς γῆς εἰς τόν οὐρανόν καί νά τόν κάμει κληρονόμο τῆς Βασιλείας Του. Ἦταν ὁ Υἱός Του ὁ ἀγαπητός.
Μέσα λοιπόν στὸ σκοτάδι τῆς νύχτας τοῦ κόσμου «ἧψε (ἄναψε) φῶς τὴν αὐτοῦ σάρκα». Μὲ τὴν ἐνανθρώπηση Του μᾶς ἔφερε τὸ μεγάλο φῶς, τὸ Φῶς. Καὶ μᾶς ἔδειξε τὸν δρόμο τοῦ γυρισμοῦ στὴν ἀγκάλη τοῦ Θεοῦ Πατέρα.
Ταπεινώθηκε. Στὴν φάτνη τῆς Βηθλεὲμ ἀνακλίθηκε φτωχότατο Βρέφος. Θεὸς καὶ ἄνθρωπος ἀνάμεσά μας! Ἦρθε καὶ ὕψωσε τὸ νοῦ μας, μαλάκωσε τὴν πέτρινη καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου. Μᾶς συγχώρησε, μᾶς ἔφερε τὴν λύτρωση ἀπὸ τὴν ὀδύνη, τὸ θάνατο, τὰ χαμένα μας ὄνειρα. Μᾶς ἀνέβασε ξανὰ στὴν πρώτη μας δόξα. Ὅμως πολλοὶ σήμερα θὰ ποῦν: «Ποῦ εἶναι τὰ μεγάλα δῶρα τῆς μεγάλης Ἀγάπης στὶς πολιτεῖες μας καὶ στὶς καρδιές μας;». Δικαιολογημένο τὸ ἐρώτημα. Γιατί ὑπάρχει ἕνας ὅρος, μιὰ προϋπόθεση. Τὸ γράφει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης : «ὅσοι ἔλαβαν αὐτὸν ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι». (Ἴωαν. α΄12).
Ὅσοι τὸν δέχτηκαν, τὸν πίστεψαν Θεό τους, ὅσοι ἔκλεισαν στὴν καρδιά τους τὸ λόγο Του καὶ ἀκολούθησαν τὸ παράδειγμα τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ταπεινώσεώς Του, αὐτοὶ πῆραν τὸ μεγάλο δικαίωμα νὰ γίνουν παιδιὰ τοῦ Θεοῦ. Νά γίνουν ὑπάρξεις ὁλοφώτεινες, ἀκατάβλητες, ἀθάνατες, ἀγαθοποιές, χαριτωμένες, περιζήτητες, κήρυκες καὶ μάρτυρες τῆς μεγάλης ἀγάπης τοῦ Νηπιάσαντος Κυρίου μας, «καί οἱ ἐν σκότει καί σκιᾷ εὔρομεν τήν ἀλήθειαν».
Ἀγαπητά μου παιδιά,
Ὁ Χριστός γεννήθηκε γιά νά ἀπαλλάξει τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν πτωτική ἀθλιότητα. Ὁ Χριστός γεννήθηκε γιά νά λάμψει τό φῶς τῆς ἀληθινῆς γνώσεως. Ὁ Χριστός γεννήθηκε γιά νά διδάξει τήν ἀγάπη καί τήν φιλανθρωπία. Ὁ Χριστός γεννήθηκε γιά νά λάμψει τό φῶς τό τῆς ἀληθινῆς γνώσεως. Σαρκοφόρεσε γιά νά μπορέσουμε ἑμεῖς οἱ ἁμαρτωλοί νά γίνουμε συμπολίτες τῶν Ἁγίων, συγγενείς καί φίλοι τοῦ Θεοῦ.
«Ἐνηνθρήπησεν ἵνα ἡμεῖς Θεοποιηθῶμεν» κατά τόν Μ. Ἀθανάσιο. Ὁ Ἐμμανουὴλ στὴν φάτνη τῆς Βηθλεὲμ περιμένει τὴν προσωπική μας ἀνταπόκριση στὸν ἐρχομό Του. Ἀνοίγοντάς Του τὴν καρδιά μας ξαναγινόμαστε θεοὶ μαζὶ Του μὲ τὴν Χάρη Του. Τότε οἱ καμπάνες θὰ ἀντιλαλήσουν χαρμόσυνα καὶ γιὰ τὸν θλιμμένο κόσμο μας τὸ «ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» καὶ οἱ ἄγγελοι θὰ τονίσουν τὰ πιὸ ἁρμονικὰ «ὡσαννὰ» στὴ μεγάλη Ἀγάπη, ποὺ μᾶς ἐπισκέφθηκε!
Καλά καί εὐλογημένα Χριστούγεννα!
Μετά τῆς ἐν Χριστῷ Τεχθέντι ἀγάπης καί ἐνθέρμων πατρικῶν εὐχῶν
Ὁ Ἐπίσκοπός σας
+ Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας ΕΥΣΕΒΙΟΣ