ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΠΥΡΓΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΗ 13Η ΙΟΥΛΙΟΥ 2025 ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 630 ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΕΝ ΧΑΛΚΗΔΟΝΙ Δ' ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ (451 μ.Χ). «ΑΣ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΤΑΘΕΡΟΙ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΟΔΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΜΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ».
Η Αγία μας Εκκλησία όρισε, αγαπητοί μας Χριστιανοί, η πρώτη Κυριακὴ μετὰ τὴν 11η Ιουλίου, δηλαδή η σημερινή 13η Ιουλίου, να είναι αφιερωμένη στη μνήμη των Πατέρων της Τετάρτης (Δ΄) Οικουμενικής Συνόδου. Αύριο εορτάζουν όχι ένας ή δύο αλλὰ 630 πατέρες, 630 «αστέρια», όπως λέει και το Δοξαστικό. Συνήλθαν στην Χαλκηδόνα της Μικράς Ασίας το 451 μ.Χ., στερέωσαν την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη και κατεδίκασαν τους τότε αιρετικοὺς, τον Ευτυχή και τον Διόσκουρο, που προσέβαλλαν το δόγμα της θεανδρικότητας του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού!
Συγκεκριμένα, με αφορμή τις διάφορες αιρέσεις που διαστρέβλωναν την αλήθεια της Εκκλησίας μας γύρω από το πρόσωπο του Κυρίου, η Σύνοδος της Χαλκηδόνας διατύπωσε το Χριστολογικό δόγμα και διατράνωσε την πίστη της Ορθοδοξίας ότι ο Ιησούς Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. Με αυτή την ομολογία πίστεως ο Χριστός είναι ο πραγματικός Σωτήρας και Θεός μας και επομένως καθοδηγητής των ανθρώπων, που δείχνει το δρόμο προς το πραγματικό φως, προς τον Πατέρα των φώτων.
Στην Τετάρτη Οικουμενικὴ Σύνοδο, οι Άγιοι Πατέρες δίδαξαν πως ενώθηκαν οι δύο φύσεις στο πρόσωπό του Χριστού, ότι δηλαδή ο Χριστὸς είναι τέλειος άνθρωπος, αλλὰ συγχρόνως και τέλειος Θεός. Δηλαδή ότι εν τω Χριστώ υπάρχουν δύο φύσεις η ανθρωπίνη και η Θεία, κι αυτὲς είναι ενωμένες «ἀχωρίστως» καὶ «ἀδιαιρέτως», «ἀτρέπτως» καὶ «ἀσυγχύτως». Δηλαδή, τι πάει να πει αυτό; Οι Ιεροί Πατέρες χρησιμοποιούν ένα βοηθητικὸ παράδειγμα. Αν πάρεις ένα κομμάτι σίδερο και το βάλεις μέσα στην φωτιά, θα γίνει κατακόκκινο, θα πάρει την φωτιὰ όλη επάνω του. Το σίδερο όμως δεν παύει να είναι σίδερο, ούτε η φωτιὰ παύει να είναι φωτιά, κρατούν καθένα την ιδιότητά του. Κάπως έτσι μπορούμε να εννοήσουμε πως στον Χριστὸ το ανθρώπινο ενώθηκε με το Θείο. Αυτὴ την μεγάλη αλήθεια δίδαξε η Τετάρτη Οικουμενικὴ Σύνοδος εναντίον των πάσης φύσεως Αιρετικών.
Αγαπητοί μας σε κάθε εποχή υπάρχουν Αιρετικοί. Όμως πια η στάση η δική μας απέναντι τους; Επιβάλλεται, αγαπητοί μας να κρατήσουμε μία αυστηρή στάση στον κάθε αιρετικό, που θα μας πλησιάσει και θα κτυπήσει την πόρτα μας όπως ακριβώς μας συμβουλεύει ο Ευαγγελιστὴς Ιωάννης: «Μὴν λαμβάνετε αὐτὸν εἰς οἰκίαν, καὶ χαίρειν αὐτῷ μὴ λέγετε» (Β΄ Ἰω. 10-12). Μάλιστα και ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης που σήμερα επίσης 14 Ιουλίου εορτάσουμε την ιερή και σεβάσμια μνήμη του αναφέρει ότι: Οι πρώτοι Χριστιανοί, όταν άκουγαν αιρετικό, έφευγαν μακριά, όπως φεύγει κανεὶς απὸ το φίδι. Και αλλού λέει το εξής: Αν εσὺ θέλεις να νοικιάσεις ένα ωραίο σπίτι, αλλὰ μάθεις ότι μέσα σ᾽ αυτὸ πέθανε ένας φυματικός, θα πας να κατοικήσεις εκεί; Εάν σου πει κάποιος «Μην πιάσεις το ποτήρι αυτὸ να πιεις νερό, γιατὶ απ᾽ αυτὸ ήπιε ένας λεπρός, το πλησιάζεις; Λοιπόν, όπως προσέχεις να μην προσβληθεί το σώμα σου, απὸ τα μικρόβια, έτσι φυλάξου κι από τα μικρόβια της αιρέσεως. Αυτὰ μας διδάσκει ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης που σήμερα επίσης εορτάζεται και η σεβάσμια μνήμγ του. Αυτὰ μας διδάσκουν και οι 630 Θεοφόροι Πατέρες της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου και πολλοί ακόμη Ιεροί Πατέρες μέχρι και σήμερα.
Ας προσέξουμε λοιπόν αγαπητοί μας Χριστιανοί, γιατί και σήμερα υπάρχουν δυστυχώς πολλὲς Αιρέσεις. Η Ορθόδοξη Χριστιανική μας Εκκλησία όμως είναι του Χριστού και Αυτός την κυβερνάει! Η Εκκλησία είναι ο Χριστὸς και ο Χριστὸς εκφράζεται με τις Συνόδους των Επισκόπων, οι οποίοι με την σειρά τους εκφράζουν το Χριστιανικὸ βίωμα του λαού. Εμείς ας μείνουμε σταθεροί και ακλόνητοι, σε όσα διδαχτήκαμε απὸ τους Αγίους Πατέρες μας και παραμένουν αναλλοίωτα μέσα στους αιώνες. Ας μείνουμε με ταπείνωση μέσα στο πλοίο της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας μας προκειμένου να σωθούμε απὸ τα κύματα των διαφόρων αθέων αιρετικών και των αντιχρίστων που την χτυπούν λυσσαλέα και πλευρικά. Ας μείνουμε μέσα στην ασφάλεια της αγίας ποίμνης της Χριστιανικής μας Εκκλησίας με Ποιμένα τον ίδιο τον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Ας εμπιστευόμαστε την Αγία Εκκλησία Του!
Όταν η Εκκλησία μιλάει, εμείς ας ακούμε. Όταν η Εκκλησία μας προσκαλεί, εμείς ας προστρέχουμε και μην το αναβάλουμε. Ο τακτικός Εκκλησιασμός δεν αποτελεί για τον κάθε πιστό μία καλή, απλή συνήθεια, ένα τυπικό θρησκευτικό καθήκον, μια κοινωνική υποχρέωση ή έστω μια ψυχολογική διέξοδο από τον ασφυκτικό κλοιό της καθημερινότητας. Αντίθετα, με την προσέλευσή μας στο Ιερό Ναό εκφράζουμε μία υπαρξιακή μας ανάγκη. Την ανάγκη να ζούμε αληθινά, αυθεντικά. Να συναντήσουμε την Πηγή της ζωής, το Δημιουργό μας και να ενωθούμε μαζί Του. Καθώς επίσης να εκφράσουμε την αγάπη και την ευλάβειά μας στην Παναγία μας και στους Αγίους, τους φίλους του Θεού αλλά και φίλους δικούς μας!
Ως Χριστιανοί, ακολουθώντας την οδό των Αγίων Πατέρων, που σήμερα μας υπενθυμίζουν ότι ο Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος και αυτό σημαίνει ότι κι εμείς έχουμε κληθεί μέσα από τη σχέση μαζί Του να νικήσουμε την αντίληψη του τίποτα, να νικήσουμε τον φόβο του θανάτου και μέσα από τα έργα της πίστης και της αγάπης να δώσουμε μήνυμα ζωής και ελπίδας στον κόσμο τούτο, για να οδηγηθούμε στην κοινωνία με τον Χριστό, δηλαδή για να λάβουμε την θέωση, την αγιότητα, τον σκοπό της ύπαρξης μας, οφείλουμε να αντισταθούμε στο θέλημα τούτου του αιώνος.
Να παλέψουμε να γίνουμε Φως! Να πιστέψουμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Ότι ο Χριστός είναι μαζί μας και ότι κι εμείς, μαζί Του, στην Εκκλησία, μπορούμε να γίνουμε ένα μικρό λυχνάρι που θα φέγγει στη ζωή, στη σχέση με τους άλλους, στον δρόμο του χρόνου. Ας βρυχάται ο κοσμοκράτωρ του αιώνος τούτου, με τα κάθε λογής φερέφωνα της αμαρτίας και του μηδενισμού. Αντιτάσσουμε όχι την ηθική της συμπεριφοράς ως πανάκεια, αλλά την ηθική της καρδιάς. Δεν μας νοιάζει ο έπαινος των ανθρώπων, αλλά το να μπορούν εκείνοι να διακρίνουν τον Θεό πίσω από τη ζωή, τα λόγια, τις πράξεις μας. Αφύπνιση λοιπόν!