Απόψεις - Άρθρα - Σχόλια | Δημοσίευση: 11/03/2024
Του Κώστα Ζαφειρίου
Στο πολιτικό παρασκήνιο, στην ατζέντα της επόμενης μέρας βρίσκεται εδώ και καιρό το θέμα του χωρισμού Κράτους – Εκκλησίας. Το έδαφος έχει «καλλιεργηθεί» και απομένει ο χρόνος που θα τεθεί επισήμως. Όχι, δεν θα αιφνιδιαστεί η Διοικούσα Εκκλησία. Είναι εξέλιξη που αναμένει αλλά είναι άγνωστο πως θα την διαχειριστεί.
Η αναθεώρηση του άρθρου 3 του Συντάγματος πάντως πρέπει να θεωρείται βεβαία.
Και όταν αποφασισθεί ο χωρισμός, θα ακολουθήσει μια όχι ιδιαίτερα μακρά μεταβατική περίοδος (με κύριο θέμα την εκκλησιαστική περιουσία) στο τέλος της οποίας η κοινωνία θα γίνει μάρτυρας αρκετών αλλαγών, όπως: θα απομακρυνθούν τα εκκλησιαστικά σύμβολα από τους δημόσιους χώρους (όπου έχουν απομείνει δηλαδή), θα καθιερωθεί ως υποχρεωτικός ο πολιτικός γάμος και ο Θρησκευτικός θα γίνεται σε δεύτερο χρόνο και εφ’όσον το επιθυμεί το ζευγάρι, η ονοματοδοσία θα πάρει τη θέση του Μυστηρίου της Βαπτίσεως ενώ οι κληρικοί (αν και σύμφωνα με το ΣτΕ είναι προεχόντως θρησκευτικοί λειτουργοί} δεν θα απολαμβάνουν των προνομίων του Δημοσίου και δεν θα μισθοδοτούνται ούτε θα ασφαλίζοντσι στο Δημόσιο (το ίδιο θα ισχύσει για Μουφτήδες και Ιεροδιδασκάλους της Δυτ. Θράκης). Η Εκκλησία από ΝΠΔΔ θα μετατραπεί σε ΝΠΙΔ και θα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από τις εισφορές των πιστών, από τις επιχειρηματικές δραστηριότητές της και τη διαχείριση και εκμετάλλευση της εναπομείνασας περιουσίας της.
Αυτά και άλλα τινά επιφυλάσσει για την ελληνική κοινωνία η επόμενη μέρα, γιατί η πλειοψηφία των πολιτικών μας ταγών θέλει να μας εκσυγχρονίσει. Για το καλό μας…
φωτο secure.avaaz.org/