Την Τετάρτη 18 Οκτωβρίου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Αλεξανδρείας.
Στο τέλος τελέστηκε Δοξολογία για την 111η επέτειο της απελευθερώσεως της πόλεως από τον τουρκικό ζυγό παρουσία τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, ενώ ακολούθησε τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο ηρώο της πόλεως και η καθιερωμένη στρατιωτική και μαθητική παρέλαση στην οδό Βετσοπούλου.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία κατά την Θεία Λειτουργία ανέφερε μεταξύ άλλων: Ἡμέρα ἑορτῆς, ἡμέρα χαρμόσυνη ἡ σημερινή ἡμέρα, κατά τήν ὁποία ἑορτάζουμε τήν ἀπελευθέρωση τῆς πόλεώς μας ἀπό τόν μακρόχρονο τουρκικό ζυγό.
Αἰῶνες περίμεναν οἱ πατέρες μας αὐτή τήν ἡμέρα τῆς ἐλευθερίας, γιά τήν ὁποία εἶχαν ἀγωνισθεῖ σκληρά, καί ἰδιαιτέρως λίγα χρόνια πρίν, κατά τή διάρκεια τοῦ Μακεδονικοῦ ἀγῶνος. Εἶχαν ἀγωνισθεῖ καί εἶχαν χύσει τό αἷμα τους γιά τήν ἐλευθερία τῆς πατρίδος. Εἶχαν ἀγωνισθεῖ καί εἶχαν θυσιασθεῖ γιά νά μήν ἀφήσουν τό Ρουμλούκι στά χέρια ἐκείνων πού τό ἐποφθαλμιοῦσαν. Εἶχαν ἀγωνισθεῖ καί εἶχαν θυσιασθεῖ στά πεδία τῶν μαχῶν, στίς ἐνέδρες πού ἔστηναν οἱ ἀντίπαλοι τους γιά νά ἐξοντώσουν ὅσους ἀγωνιζόταν γιά νά κρατηθεῖ ζωντανή ἡ ἐθνική ταυτότητα, γιά νά διατηρηθεῖ ἀκμαῖο τό ἠθικό τῶν κατοίκων του καί μαζί του ἡ ἐλπίδα γιά τήν ἐλευθερία.
Καί ἡ ἐλπίδα ἔγινε πραγματικότητα τό πρωί τῆς 18ης Ὀκτωβρίου, ὅταν ὁ ἑλληνικός στρατός εἰσῆλθε στόν Γιδᾶ, πού οἱ Τοῦρκοι εἶχαν ἐγκαταλείψει μετά τήν ἥττα τους κατά τή συμπλοκή πού σημειώθηκε στή γέφυρα τοῦ Νησελίου.
Ἡ ὥρα τῆς ἐλευθερίας εἶχε φθάσει καί γιά αὐτόν τόν τόπο, καί γι᾽ αὐτό, ὅπως σημειώνουν οἱ ἱστορικές πηγές τῆς ἐποχῆς, οἱ καμπάνες τοῦ ναοῦ τῆς Παναγίας χτυποῦν χαρμόσυνα, ὅπως κατά τήν ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως.
Ὁ ἐνθουσιασμός, ἡ συγκίνηση καί ἡ χαρά τῶν κατοίκων γιά τήν ἀπελευθέρωση ἐκφράσθηκαν μέ αὐθόρμητη συγκέντρωσή του στόν ναό τῆς Παναγίας καί τήν αὐτοσχέδιο δοξολογία. Καί αὐτό δείχνει ὅτι οἱ πατέρες μας πίστευαν ὅτι ὁ Θεός καί ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος χάρισαν τήν ἐλευθερία καί στήν Ἀλεξάνδρεια ἀλλά καί σέ ὅλη τήν πατρίδα μας. Ὁ Θεός καί ἡ Παναγία ἦταν αὐτοί πού ὁδήγησαν μέσα ἀπό ἀναρίθμητες δυσκολίες τόν ἑλληνικό στρατό στή νικηφόρο πορεία του. Ἦταν αὐτοί πού τόν ἐνίσχυαν καί τόν προστάτευαν ἀπό τίς παγίδες τῶν ἐχθρῶν.
Γι᾽ αὐτό καί ἡ αὐθόρμητη ἔκφραση τῆς εὐχαριστίας τῶν πατέρων καί τῶν μητέρων μας πρός τόν Θεό καί τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἐκφράζει καί τήν πίστη καί τή βεβαιότητα τήν ὁποία εἶχαν γιά τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί τῆς Παναγίας στήν ἀπελευθέρωση τῆς πατρίδος τους.
Καί ὅπως γιά αἰῶνες κατέφευγαν στίς ἐκκλησίες καί παρακαλοῦσαν τόν Θεό, τήν Παναγία καί τούς ἁγίους νά τούς χαρίσουν τήν ἐλευθερία, ἔτσι καί τώρα, μόλις τήν ἀπέκτησαν, ἔσπευσαν στόν ναό τοῦ Θεοῦ, στόν ναό τῆς Παναγίας γιά νά ἐκφράσουν τήν εὐγνωμοσύνη τους γιά τή μεγάλη δωρεά.
Γι᾽ αὐτό καί ἐμεῖς σήμερα, συνεχίζοντας τήν παράδοση τῶν πατέρων μας, ἤλθαμε στόν ναό τῆς Παναγίας μας, γιά νά τῆς ἀποδώσουμε «τά νικητήρια», γιά νά τῆς ἐκφράσουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας, γιατί μέ τίς πρεσβεῖες της καί μέ τή μητρική της σκέπη καί προστασία ὁδήγησε τά βήματα τῶν στρατιωτῶν μας νικηφόρα μέχρι ἐδῶ γιά νά μᾶς ἀπαλλάξουν ἀπό τόν τουρκικό ζυγό.
Εἶναι χρέος ἡ εὐγνωμοσύνη μας στόν Θεό, στήν Κυρία Θεοτόκο καί στούς ἁγίους, χρέος ἀνάλογο μέ αὐτό πού ἀποδίδουμε καί στούς ἡρωικούς ἀγωνιστές τῶν βαλκανικῶν πολέμων πού μᾶς χάρισαν τήν ἐλευθερία. Γιατί καί ἐκεῖνοι τόν Θεό ἐπεκαλοῦντο πρίν ἀπό κάθε μάχη καί στήν Παναγία ἐναπέθεταν τίς ἐλπίδες τους γιά τή νίκη.
Γι᾽ αὐτό καί σφάλλουν ὅσοι ἐπιδιώκουν νά διαχωρίσουν τό Ἔθνος μας ἀπό τήν Ἐκκλησία καί τήν πίστη του. Τό ἑλληνικό Ἔθνος εἶναι ἀδιάρρηκτα συνδεδεμένο μέ τήν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί τήν ὀρθόδοξη πίστη καί ἔτσι θά παραμείνει, γιατί ἔχουν συνδεθεῖ μέσα ἀπό τήν μακραίωνη πορεία τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Καί ὅποιος ἀμφισβητεῖ τόν ἀδιάρρηκτο δεσμό τους εἶναι σάν νά ἀμφισβητεῖ τήν ἱστορία, εἶναι σάν νά ἀμφισβητεῖ τήν ἀλήθεια.
Ὅμως ἡ ἀλήθεια δέν ἀμφισβητεῖται, γιατί οἱ μάρτυρές της, οἱ ἥρωες τῶν ἀγώνων τοῦ Ἔθνους μας, ὅσοι θυσιάσθηκαν γιά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Μακεδονίας μας ἀπό τόν τουρκικό ζυγό, τήν ἔχουν σφραγίσει μέ τό αἷμα τους.
Γι᾽ αὐτό καί τούς τιμοῦμε σήμερα καί θά τούς τιμοῦμε πάντοτε ὑποκλινόμενοι στόν ἀγώνα, τή θυσία καί τήν προσφορά τους στό Ἔθνος καί τήν πατρίδα μας.