Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Κηφισίας, Ἀμαρουσίου, Ὠρωποῡ
καί Μαραθῶνος κ. Κυρίλλου
Tούς Εὐλαβεστάτους Ἱερεῖς, Μοναχούς καί Μοναχές
καί τούς εὐσεβεῖς χριστιανούς
τῆς Μητροπολιτικῆς μας Περιφερείας.
Ἀγαπητοί πατέρες καί ἀδελφοί,
Ὅσο λιγότερο διαρκεῖ ἕνα πράγμα, τόσο μεγαλύτερη εἶναι ἡ ἀξία του. Νά γιατί ὁ χρόνος τῆς ζωῆς μας εἶναι πολύτιμος, διότι ὁ χρόνος καί ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου πάνω στή γῆ εἶναι πράγματι λιγοστός. Ὅσο συνειδητοποιεῖ ὅτι κάθε νέος χρόνος τόν ὁδηγεῖ πιό κοντά στό ἀναπόφευκτο τέλος, τόσο μεγαλύτερος εἶναι καί ὁ πειρασμός νά ἐκμεταλλευτεῖ τόν ἐναπομείνατα χρόνο του μέσα στήν ἁμαρτία, στίς ἀργοσχολίες καί στήν σπουδή νά ἱκανοποιήσει τίς ὄχι καί τόσο ἀγαθές ἐπιδιώξεις του.
Σέ πολλούς ἀπό μᾶς ἐπικρατεῖ ἕνας ἐκνευρισμός καί ἕνα ἄγχος, μήπως δέν προλάβουμε νά ἀπολαύσουμε τήν ζωή μας. Εἴμαστε ἀνυποψίαστοι ἤ καί σκόπιμα ἴσως λησμονοῦμε πώς ὑπάρχει καί ἄλλη ζωή, πού εἶναι συνέχεια τῆς τωρινῆς. Ὁ ἐνσυνείδητος χριστιανός, ὅμως, προικισμένος μέ τήν θεία σοφία ὀφείλει νά ἀξιοποιεῖ κατάλληλα τόν χρόνο του, πού εἶναι πολυτιμότατο ἀγαθό. Γι’ αὐτό καί ἕνα ἀπό τά αἰτήματα, πού ἀπευθύνει στόν Θεό κατά τήν Θεία Λειτουργία, εἶναι νά περάσει «τόν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς» του μέσα στήν εἰρήνη καί τήν μετάνοια.
Ὁ χρόνος εἶναι δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, «δι’ οὗ (τοῦ Υἱοῦ δηλαδή) καί τούς αἰῶνας ἐποίησεν» (Ἑβρ. 1,2). Ο Θεός εἶναι «ἐπέκεινα τοῦ χρόνου». Ἀντίθετα, ἡ κτίση εἶναι πεπερασμένη καί ὁ ἄνθρωπος θνητός καί «ὡσεί χόρτος αἱ ἡμέραι αὐτοῦ» (Ψαλμ. 102,15). Ἀντιλαμβάνεται δέ τήν ἔννοια τοῦ χρόνου σέ τρεῖς διαστάσεις, τό παρελθόν, τό παρόν καί τό μέλλον. Ἀπό αὐτά τά τρία τό μέν παρελθόν ἔχει περάσει ἤδη στην ἀνυπαρξία, τό μέλλον εἶναι ἀπροσδιόριστο καί τό παρόν εἶναι μια ἀσύλληπτη στιγμή, πού φεύγει μέ μεγάλη ταχύτητα, γιά νά γίνει παρελθόν. Αὐτή ἡ συνεχής καί ἀδιατάρακτη ροή τοῦ χρόνου μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι ὅλα περνοῦν καί ὅτι πρέπει νά τόν «ἐξαγοράσουμε» (νά τόν ἐκμεταλλευτοῦμε δηλαδή τόν χρόνο) πνευματικά γιά τήν σωτηρία μας, ὅπως λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος.
«Ἐξαγοράζομαι τόν καιρόν», σημαίνει πώς δέν θά ἀφήσω στιγμή νά πάει χαμένη, πώς ἐπωφελοῦμαι κάθε περίσταση καί εὐκαιρία, γιά νά ἀνταλλάξω τόν καιρό μέ τήν σωτηρία μου. Φόβος καί τρόμος μᾶς πιάνει, ὅταν συλλογισθοῦμε τήν μεγάλη μας εὐθύνη γιά τήν χρήση πού κάνουμε στόν χρόνο τῆς ζωῆς μας. Εἶναι ἡ πιό σπουδαία διαχείριση στήν ζωή μας.
Ἀγαπητοί ἀδελφοί, μέ ἀφορμή τήν ἀνατολή τοῦ νέου ἔτους 2024, ἄς ἐξαγοράσουμε τόν παρόντα καιρό μέ τό νά δώσουμε ὅλοι μας τήν πρόθεση, τήν φρόνηση, τήν δικαιοσύνη, τήν ἀνδρεία τῶν ψυχῶν μας κατά τῶν πειρασμῶν, τήν σωφροσύνη μας στόν Θεό καί στήν ἐργασία τῶν ἐντολῶν Του, ἀπομακρυνόμενοι ἀπό τό φρόνημα τῆς σαρκός, τοῦ ἐγωϊσμοῦ καί τοῦ κόσμου. Ἄς ἀξιοποιήσουμε τό παρόν «ἐν Χριστῷ». Ἐλπίδα καί αἰσιοδοξία γιά τό μέλλον. Καί φῶς, δύναμη, κατεύθυνση στό παρόν.
Καλή καί εὐλογημένη Χρονιά!
† Ὁ Κηφισίας, Ἀμαρουσίου, Ὠρωποῦ καί Μαραθῶνος Κύριλλος