Η εορτή της Ορθόδοξης Εκκλησίας για τους ερωτευμένους

Ρεπορτάζ | Δημοσίευση: 13/02/2017

Σήμερα 13 Φεβρουαρίου, η Αγία μας Ορθόδοξη Εκκλησία, εορτάζει την Ιερή μνήμη δύο σημαντικών Αγίων της Αποστολικής εποχής, του Ακύλα και της Πρίσκιλλας. Οι δύο αυτοί Ιεροί σύζυγοι αποτελούν για την Εκκλησία μας, την αληθινή εκδοχή του ανύπαρκτου και εμπορικού «αγίου Βαλεντίνου».

Αν και δεν υφίστανται στοιχεία για το πρόσωπο του «αγίου Βαλεντίνου» και ακόμα αν και η Καθολική Εκκλησία ΔΕΝ συμπεριλαμβάνει την γιορτή στο επίσημο ημερολόγιό της, η συμβολικότατα της 14ης Φεβρουαρίου για ερωτευμένους διεθνώς, είναι δυστυχώς αναμφισβήτητη. Με απλά λόγια εορτάζεται ένας ανύπαρκτος “άγιος” καθαρά για εμπορικούς λόγους! Οι Άγιοι Ακύλας και Πρίσκιλλα, όμως είναι οι προστάτες του Χριστιανικού ζευγαριού, είναι πραγματικά πρόσωπα και όχι ανύπαρκτα!

Ο Άγιος Βαλεντίνος δεν μνημονεύεται πουθενά στο Ορθόδοξο εορτολόγιο και όπως ήταν φυσικό, η Ορθόδοξη Εκκλησία ποτέ δεν τον παραδέχτηκε. «Ο άγιος αυτός είναι για εμάς τους Έλληνες και τους Ορθόδοξους Χριστιανούς ανύπαρκτος. Είναι μια μυθοπλασία δυτικής προέλευσης», δηλώνουν άνθρωποι της Εκκλησίας. Με την σειρά της και η Καθολική Εκκλησία στην αναθεώρηση του γενικού εορτολογίου της το 1969 υποβίβασε την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου σε τοπική εορτή, επειδή δεν γνώριζε σχεδόν τίποτα για τον βίο του, παρά μόνο ότι ετάφη στη Βία Φλαμίνια της Ρώμης στις 14 Φεβρουαρίου.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία όμως έχει τους δικούς της Αγίους του έρωτα. Μπορεί η Καθολική Εκκλησία και επιχειρηματικά συμφέροντα να επέβαλαν τον Άγιο Βαλεντίνο, αλλά στις 13 Φεβρουαρίου τιμάται η μνήμη των Αγίων Αποστόλων Ακύλα και Πρίσκλλας, που θεωρούνται προστάτες των ερωτευμένων, ενώ υπάρχει και ο Άγιος Υάκινθος για τους ερωτευμένους του καλοκαιριού, ο οποίος εορτάζει στις 3 Ιουλίου.

Τόσα χρόνια κανένας κληρικός δεν είχε ασχοληθεί με τον άγιο του έρωτα. Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, σε μια προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή των νέων προς την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη, είχε προτείνει να αντικατασταθεί με αυτή η φερμένη από την κακόδοξη «χριστιανική» Δύση «εορτή των ερωτευμένων»και να γιορτάζουν έτσι πλέον την αγάπη τους την προηγουμένη του Αγίου Βαλεντίνου, στις 13 φεβρουαρίου εκάστου έτους.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ. 
Ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα ήταν ένα αγαπημένο χριστιανικό ζευγάρι που μαρτύρησαν την εποχή του Νέρωνα. Οι Άγιοι αυτοί κατάγονταν από τον Πόντο. Όταν εκδιώχθηκαν από την Ρώμη όλοι οι Ιουδαίοι, λόγω των αναταραχών που γινόντουσαν μεταξύ τους στις συναγωγές για τον Ιησού, ο Ακύλας, που ήταν σκηνοποιός στο επάγγελμα, και η γυναίκα του Πρίσκιλλα αναγκάστηκαν και αυτοί να φύγουν για την Κόρινθο.

Στην Κόρινθο τους συναντάει ο Απόστολος Παύλος, όπως αναφέρεται στις Πράξεις 18, 1-4: «…αναχώρησε (ο Παύλος) από την Αθήνα και ήρθε στην Κόρινθο. Εκεί βρήκε έναν Ιουδαίο από τον Πόντο, που τον έλεγαν Ακύλα. Αυτός είχε έρθει πρόσφατα από την Ιταλία μαζί με τη γυναίκα του την Πρίσκιλλα, επειδή ο Κλαύδιος είχε διατάξει να φύγουν όλοι οι Ιουδαίοι από τη Ρώμη. Ο Παύλος ήρθε σε αυτούς, κι επειδή είχαν την ίδια τέχνη, έμεινε μαζί τους και εργαζόταν. Η τέχνη τους ήταν να φτιάχνουν σκηνές. Όταν, λοιπόν, ο Απόστολος Παύλος, επισκέφθηκε την Κόρινθο, για να διδάξει την ορθόδοξη πίστη, το ζεύγος του προσέφερε θερμή φιλοξενία καθώς είχε εντυπωσιαστεί με το κήρυγμά του. Τόσο τους άγγιξε ο φλογερός λόγος του Απόστολου, ώστε αφού κατηχήθηκαν και βαπτίσθηκαν από αυτόν, αποφάσισαν να τον ακολουθήσουν στις περιοδείες του, ως βοηθοί του.
Ο Απόστολος Παύλος έμεινε μαζί τους συνολικά 16 μήνες, όπου και τους δίδαξε και τους μύησε στον Χριστιανισμό. Στη συνέχεια τον ακολούθησαν στην Έφεσο της Μικράς Ασίας, όπου ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα αγαπημένοι και ευσεβείς, διαδίδουν τον Χριστιανισμό. Από εκεί επιστρέφουν στη Ρώμη, για να συνεχίσουν να διδάσκουν το λόγο του Θεού.

O Απόστολος Παύλος εντυπωσιάσθηκε τόσο από τις αρετές και τη χριστιανική τους δράση, ώστε τους μνημονεύει στις επιστολές του γράφοντας ότι, για τις προσφερθείσες υπηρεσίες τους και το θάρρος είναι ευγνώμων όχι μόνον εκείνος, αλλά και όλες οι εκκλησίες των εθνών.
Ο Ακύλας και η Πρίσκιλλα έμειναν ενωμένοι και αγαπημένοι μέχρι και την τελευταία στιγμή, αφού σύμφωνα με την Ακολουθία του Όρθρου, όταν ο Ακύλας είδε την γυναίκα του να αποκεφαλίζεται και να μαρτυρεί είπε : «Μπορώ να μην φανώ άνδρας εγώ, ανάλογα προς την γυναίκα μου ανδρείος και πρόθυμος για αποκεφαλισμό για την Πίστη του Χριστού;» και την ακολούθησε στον θάνατο.

Να λοιπόν ποίους πρέπει τα Ελληνορθόδοξα ζευγάρια να μιμούνται, να ποιοι είναι οι προστάτες τους. Ο άγιος Ακύλας και η αγία Πρίσκιλλα ήταν δύο άνθρωποι που ήταν ερωτευμένοι μεταξύ τους, όμως συγχρόνως είχαν και έναν κοινό έρωτα για ένα άλλο πρόσωπο…όχι ανθρώπινο αλλά Θεανθρώπινο. Του Ιησού Χριστού. Και αυτός ο έρωτας για τον Χριστό αναζωογονούσε και τον μεταξύ τους έρωτα.

Όμως αγαπητοί μου, τα Χριστιανικά Ελληνορθόδοξα ζευγάρια, ας μην μένουμε μόνο σε μία ημέρα εκδήλωσης του έρωτος και της αγάπης μας, προς τον άλλο. Δεν χρειαζόμαστε κανέναν «άγιο» του έρωτα, διότι πάνω και πρώτα από όλα, έχουμε τον Θεό της αγάπης, τον Ιησού Χριστό, ο οποίος, μάλιστα, θυσιάστηκε για να μας σώσει, νικώντας τον Θάνατο και δια της Αναστάσεώς Του, άνοιξε σε όλους τους ανθρώπους που μετανοούμε, την πόρτα της αιωνίου ζωής.». Τέλος ο Ιερός Χρυστόστομος λέει: "Δεν υπάρχει τίποτε, τίποτε πολυτιμότερο από το ν’ αγαπιέται πολύ ο άντρας από τη γυναίκα του και η γυναίκα από τον άντρα της". και πάλι "Δεν είναι η περιουσία που φέρνει τον πλούτο στους συζύγους, αλλά η μεταξύ τους αγάπη".